W jakim wieku szczeniak się uspokaja? 17. Kiedy szczenięta dojrzewają i uspokajają się Szczenięta zazwyczaj osiągają dojrzałość emocjonalną i temperament dorosłego psa między dwunastym a osiemnastym miesiącem życia, chociaż mogą nadal sporadycznie wykazywać zachowania szczenięce, takie jak żucie i podgryzanie, aż do około drugiego roku życia.
Spis treści:1. Żywienie szczeniąt od okresu odsadzenia do wieku dorosłego2. Zapotrzebowanie na energię3. Zapotrzebowanie na białko4. Zapotrzebowanie na tłuszcz5. Zapotrzebowanie na składniki mineralne (głównie wapń i fosfor)6. Karmy dla szczeniąt7. Dieta domowa8. Podsumowanie9. Bibliografia Okres szczenięcy w życiu psa to dla właściciela największe wyzwanie, bo prawidłowy wzrost i rozwój szczeniaka to gwarancja jego zdrowia w wieku dorosłym. Jak zatem mu je zapewnić? Czym i jak karmić pupila, by rósł odpowiednio i aby nie dopuścić do pojawienia się u niego chorób wynikających z zaburzeń wzrostu – przede wszystkim problemów ortopedycznych? Odpowiedzi znajdziecie poniżej. Okres wzrostu szczenięcia, z punktu widzenia żywienia, dzieli się na dwa główne etapy: do momentu odsadzenia (Na początku głównym pokarmem jest siara, później mleko matki do około 4. tygodnia życia. Oseski, ssąc wydzielinę gruczołu sutkowego matki, oprócz podstawowych składników odżywczych pobierają również wiele innych substancji, między innymi: przeciwciała, hormony, czynniki wzrostu i enzymy. Po tym okresie można zacząć dokarmianie, które ma jedynie służyć nauczeniu szczeniaka jedzenia czegoś innego niż tylko mleko. Dodatkowo wprowadzenie pokarmu stałego, nawet w niewielkich ilościach, przyspiesza dojrzewanie przewodu pokarmowego); po odsadzeniu (Ten okres przypada na 6-8. tydzień życia szczeniaka. Sposób żywienia ulega zmianie, lecz nie nagłej, bo pupil był już do niej przygotowywany, kiedy skończył 3-4 tygodnie). Żywienie szczeniąt od okresu odsadzenia do wieku dorosłego Pierwszy pokarm oseska to siara, potem mleko matki. Mleko i siara różnią się między sobą składem, ale ogólnie można przyjąć, że są to pokarmy o wysokiej zawartości tłuszczu i białka, różniące się znacząco od mleka krowiego. Nigdy nie stosujemy w diecie szczeniąt mleka krowiego, w razie potrzeby stosujemy mieszanki mlekozastępcze. Mleko psiej mamy zawiera od ponad 4% do prawie 10% białka, od 8% do 12% tłuszczu, stężenie laktozy natomiast wynosi średnio 3,7%. Mleko krowie znacznie różni się składem od mleka suk. Jest mniej energetyczne (mleko krowie: 74 kcal/100 g, mleko suki: 155 kcal/100 g). Ponadto inne są proporcje poszczególnych składników. Mleko krowie ma więcej laktozy (4,7%), a mniej białka (3,5%) niż mleko suk. W przeciwieństwie do mleka krowiego w mleku suk spośród wszystkich wolnych aminokwasów w największych ilościach występuje tauryna. Dlatego w przypadku sztucznego odchowu (przy braku mleka matki) najlepszym rozwiązaniem jest stosowanie dobrej jakości preparatów mlekozastępczych. W czwartym tygodniu życia prawidłowo rozwijające się szczenię zaczyna interesować się pokarmem innym niż tylko mleko matki. Po odsadzeniu bardzo istotne jest, aby żywienie szczeniaka było zbilansowane, czyli odpowiadające bieżącym potrzebom organizmu, które są związane ze wzrostem i rozwojem. W praktyce – jeżeli szczeniak trafił do nowego właściciela, w tym okresie stosuje się takie samo żywienie jak w „domu rodzinnym”, by nie doszło do zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego. Jest bardzo ważne, aby ten rodzaj żywienia kontynuować, zwracając uwagę na zachowanie szczeniaka podczas jedzenia oraz kontrolując jakość kału. Nagła zmiana diety może być bowiem przyczyną biegunki. Szczenięta w nowym środowisku powinny być karmione w niezmieniony sposób przez pierwsze 7-14 dni. Unikniemy wówczas zaburzeń pokarmowych związanych z nagłą zmianą karmy, stresem wywołanym rozłąką z matką i zmianą środowiska. Z uwagi na fakt, że zapotrzebowanie pokarmowe szczeniąt jest zdecydowanie większe niż psów dorosłych, podawany im pokarm musi zawierać więcej składników odżywczych niż pokarm dla psów dorosłych. Jest to też okres zwiększonej częstotliwości karmienia. Częstotliwość karmienia, najlepiej o stałych porach (według różnych źródeł): początkowo (6-8. tydzień życia) karmimy szczeniaka dawką pokarmu podzieloną na 5-6 porcji, w 3. miesiącu życia zmniejszamy częstotliwość podawania jedzenia do czterech razy na dobę, w 5. miesiącu zmniejszamy częstotliwość podawania jedzenia do trzech razy na dobę, powyżej 7. miesiąca życia zaleca się karmienie dwukrotnie lub raz w ciągu dnia, w zależności od potrzeb szczenięcia. Pamiętajmy, że psy ras małych i miniaturowych szybciej osiągają dorosłość, bo średnio w wieku 8-10 miesięcy, natomiast psy ras dużych i olbrzymich – po 18-24 miesiącach. Zapotrzebowanie na energię U szczeniąt jest zdecydowanie większe niż u psów dorosłych, ale wraz ze wzrostem psa stopniowo się obniża. Przyjmuje się, że do momentu osiągnięcia 50% końcowej masy ciała zapotrzebowanie energetyczne jest prawie trzykrotnie większe niż wartość spoczynkowego zapotrzebowania na energię dorosłego psa. Następnie stopniowo zmniejsza się ono w taki sposób, że po osiągnięciu przez zwierzę 80% docelowej masy ciała jest dwukrotnie większe. Wyjątek tutaj mogą stanowić szczenięta psów ras dużych czy olbrzymich (np. dog niemiecki), u których zapotrzebowanie energetyczne w okresie wzrostu jest o około 20-25% wyższe niż szczeniąt wszystkich innych ras w pierwszej fazie wzrostu. Bez względu jednak na wszystkie szczegółowe informacje należy pamiętać, że chociaż rosnący psiak znacznie zwiększa swoją masę ciała, to jednocześnie spada jego zapotrzebowanie energetyczne w stosunku do tej masy. Nadmiar energii w pokarmie powoduje przyspieszenie wzrostu, co z kolei prowadzi do rozwinięcia się zaburzeń budowy szkieletu. Dodatkowo nadmiar energii w pokarmie spowoduje u szczeniąt nadwagę, która przeniesie się na dorosłe życie psa i zwiększy ryzyko wystąpienia wielu poważnych chorób. PRZECZYTAJ, CO O ZMIANACH W DIECIE PSA SĄDZI LEKARZ WETERYNARII Zapotrzebowanie na białko Najważniejszy składnik odżywczy dostarczany wraz z pożywieniem to białko, a właściwie jego składowe, czyli aminokwasy. To one stanowią główny element budowy wszystkich tkanek organizmu i wielu czynnych biologicznie związków. Surowce wykorzystywane w diecie przygotowywanej w domu czy stosowane w produkcji karm różnią się zawartością wszystkich niezbędnych aminokwasów. Jeden surowiec nie jest w stanie zagwarantować wystarczającej ilości niezbędnych aminokwasów. Dlatego też, w celu prawidłowego skomponowania diety psa, należy stosować różne produkty będące źródłem białka, w różnych proporcjach. Połączenie różnorodnych surowców będących źródłami poszczególnych aminokwasów daje nam pewność, że dieta szczeniaka zawierać będzie białko prawidłowo zestawione ze sobą zarówno ilościowo, jak i jakościowo. O wartości odżywczej białka bądź surowca będącego jego głównym źródłem decydują następujące wskaźniki: − zawartość aminokwasów egzogennych (niezbędnych) i endogennych; − wzajemne proporcje poszczególnych aminokwasów egzogennych, które powinny być zbliżone do proporcji występujących w białkach ustrojowych; − odpowiednia ilość energii ze źródeł pozabiałkowych (tłuszcze, węglowodany), niezbędnej do procesów syntezy białka ustrojowego; − strawność produktów białkowych. Zapotrzebowanie szczeniąt na białko różni się pod względem jakościowym i ilościowym od zapotrzebowania psów dorosłych. W momencie odsadzenia szczenię przechodzi z mleka matki, które zawiera ponad 35% białka w suchej masie (do 10% w płynie), na pokarm stały, który także w początkowym okresie po odsadzeniu powinien zawierać porównywalną ilość białka. Zgodnie z zapotrzebowaniem przyjmuje się, że rosnący pies powinien otrzymywać w pierwszej fazie wzrostu (do około 14. tygodnia życia) co najmniej 25% białka w suchej masie karmy (FEDIAF). Później, w drugiej fazie wzrostu (późny wzrost), wraz ze wzrostem zwierzęcia zawartość białka w pokarmie zmniejszamy do 20% (FEDIAF). Badania bilansowe wykazały, że dieta rosnących psów musi zawierać zwiększone ilości wybranych aminokwasów, np. argininy, tryptofanu i metioniny. Pamiętajmy, że wysokie zapotrzebowanie na aminokwasy będzie pokryte, jeżeli ich źródłem będą wysokogatunkowe mięso i podroby, a nie białko pochodzenia roślinnego. Zapotrzebowanie na tłuszcz Kolejny niezbędny składnik, który musi się znaleźć w diecie każdego szczeniaka oraz psa dorosłego, to tłuszcz, pełniący w organizmie bardzo ważne funkcje. To najbardziej skoncentrowane źródło energii. Tłuszcz podawany szczeniętom jest także źródłem kwasów tłuszczowych. Z żywieniowego punktu widzenia najistotniejsze są wielonienasycone kwasy tłuszczowe z rodzin n-3 i n-6. PRZECZYTAJ, CO JESZCZE MUSISZ WIEDZIEĆ O TŁUSZCZACH W DIECIE PSA Biorąc pod uwagę wartość energetyczną tłuszczu, pokarm dla psów rosnących powinien zawierać go co najmniej 8,5% w suchej masie (FEDIAF). Obowiązujące normy sugerują, by szczenięta otrzymywały w 100 g suchej masy pożywienia: kwas linolowy – 1,3 g; kwas arachidonowy – 30 mg; kwas alfa-linolenowy – 0,08 g; DHA + EPA – 0,05 g. Zapotrzebowanie na składniki mineralne (głównie wapń i fosfor) W przypadku szczeniąt pod żadnym pozorem nie możemy zapomnieć o właściwych proporcjach wapnia (Ca) do fosforu (P) w diecie. To dwa najważniejsze, z punktu widzenia wzrostu szczenięcia, składniki mineralne. Szczenięta potrzebują znacznie więcej wapnia i fosforu niż psy dorosłe (oczywiście w przeliczeniu na kilogram masy ciała). Dodatkowo należy pamiętać, że wapń trudno ulega wchłanianiu – tylko około 30% spożytego wapnia jest wchłaniane z przewodu pokarmowego psa. Czynnikami, które wpływają na wchłanianie, są przede wszystkim: skład pokarmu, ilość włókna pokarmowego, pH treści przewodu pokarmowego, forma występowania jonów wapnia, stosunek wapnia i fosforu, a także ilość witaminy D. Wykazano, że nadmierna suplementacja witaminą D może mieć niekorzystny wpływ na układ kostno-stawowy. Szczenięta w większości przypadków otrzymują pokarm, który sam z siebie zaspokaja ich zapotrzebowanie na wapń. Większość zaburzeń szkieletowych związanych z intensywnym wzrostem wynika z nadmiaru energii i nadmiaru wapnia w diecie. Ponieważ problem ten dotyczy przede wszystkim szczeniąt ras dużych, mają one znacznie węższy zakres optymalnego poziomu wapnia w pokarmie (od 0,8% do 1,6% w suchej masie pokarmu) niż szczenięta ras małych i średnich (od 0,8% do 1,8% w suchej masie pokarmu). Oznacza to, że także optymalny stosunek wapnia do fosforu w diecie jest dla szczeniąt ras dużych niższy niż dla szczeniąt ras małych i średnich. Jest to o tyle ważne, że przyjęło się, że stosunek wapnia do fosforu dla szczeniąt ras dużych powinien być wyższy niż dla szczeniąt ras małych, a w rzeczywistości jest zupełnie na odwrót. Prawidłowa zawartość wapnia w pokarmie ma szczególne znaczenie dla zdrowia szczeniąt ras dużych i olbrzymich. Nadmiar wapnia w pożywieniu prowadzi do wystąpienia chorób ortopedycznych (dysplazja stawów biodrowych, łokciowych, osteochondroza, martwica chrzęstno-kostna, choroba zwyrodnieniowa stawów). Jego niedobór prowadzi do demineralizacji kości oraz utraty ich gęstości i masy. Musimy pamiętać, że wzrost jest procesem, który u psów, w porównaniu z innymi gatunkami zwierząt i z ludźmi, przebiega bardzo szybko. W okresie tym tkanką, której budowa i przyszłe funkcjonowanie w dużym stopniu zależy od diety, jest tkanka kostna, a głównie kości długie i stawy kończyn. W czasie wzrostu chrząstki ulegają mineralizacji i przekształcają się w tkankę kostną. Proces ten trwa aż do momentu, w którym kość osiągnie swoją ostateczną długość. Psy dużych i olbrzymich ras różnią się od przeciętnych nie tylko wyglądem i budową, ale także potrzebami pokarmowymi i pielęgnacyjnymi. Czworonogi duże i olbrzymie dłużej rosną i później osiągają dojrzałość płciową. Warto zdawać sobie sprawę, że noworodek rasy psów molosowatych po urodzeniu waży około 1% masy ciała suki, a w ciągu pierwszych tygodni życia przyrost jego masy ciała jest większy niż u szczeniąt ras mniejszych. Jednocześnie okres wzrostu jest u tych psów dłuższy niż u mniejszych ras, bo dopiero po 15-24 miesiącach osiągają masę właściwą dla dorosłego psa. Natomiast psy ras miniaturowych i małych osiągają masę ciała dorosłego osobnika o wiele szybciej – około 5-6. miesiąca życia (szczenię molosa osiąga w tym okresie średnio połowę masy ciała dorosłego osobnika). DOWIEDZ SIĘ, JAK UCHRONIĆ PSA PRZED CHOROBAMI STAWÓW Warto pamiętać także o pozostałych minerałach, w tym o cynku czy miedzi. Dla nich także ustalone są niezbędne minima (patrz tabela 3). Karmy dla szczeniąt Na rynku znajdziemy karmy komercyjne przeznaczone dla rosnących psów. Niektóre z nich są przeznaczone do podawania wyłącznie w pierwszym okresie po odsadzeniu, inne do żywienia szczeniąt od odsadzenia do osiągnięcia wieku dorosłego. Bardzo częstym błędem właściciela jest zbyt wczesne przejście na karmę dla psa dorosłego. Badania wykazały, że obniżona zawartość białka w diecie szczeniąt ras dużych i olbrzymich powoduje zahamowanie wzrostu i spadek masy ciała. Natomiast podniesiona zawartość tłuszczu w diecie sprzyja jego odkładaniu się jako materiału zapasowego i zwiększa ryzyko otyłości u młodych zwierząt. Innym błędem popełnianym w przypadku stosowania karm gotowych jest dodatkowa suplementacja przy zbilansowanej karmie preparatami witaminowo-mineralnymi, głównie zawierającymi wapń i potas. Często wydaje nam się (błędnie), że szczeniak (szczególnie ras dużych i olbrzymich) potrzebuje większej ilości składników mineralnych. Zbyt wysokie stężenie wapnia może pogarszać absorpcję innych pierwiastków. Jego nadmiar w diecie szczeniąt może doprowadzić do rozwoju hiperkalcemii i hipofosfatemii, a także zaburzeń wzrostu i zaburzeń rozwoju kośćca przypominających krzywicę. CZY MOŻNA PRZEDAWKOWAĆ PSIE SUPLEMENTY? Wykorzystując w żywieniu karmę komercyjną, bezwzględnie przestrzegajmy zaleceń producenta dotyczących ilości karmy – nie sypiemy „z czubkiem”. Dieta domowa Dieta przygotowywana w domu jest tą metodą żywienia szczeniaka, którą właściciele odbierają jako dobry model żywienia, ale z powodu własnych wątpliwości wahają się, czy powinni ją stosować. Wątpliwości wynikają przede wszystkich z obaw związanych z nieznajomością wymagań żywieniowych ich czworonogów oraz z braku odpowiedniej wiedzy na temat ilości spożycia poszczególnych składników odżywczych. Dodatkowy problem stanowią różnice w żywieniu szczeniąt psów ras małych i olbrzymich. Źródłami białka w diecie domowej są przede wszystkim mięso i surowce pochodzenia zwierzęcego: wołowe, drobiowe, konina, cielęcina i inne. Zawierają one największe ilości niezbędnych aminokwasów. Chcąc zapewnić psu wszystkie niezbędne aminokwasy, należy stosować więcej niż jeden gatunek mięsa. Cennym źródłem aminokwasów oraz witamin i mikroelementów są podroby zwierzęce: wątroba, nerki, płuca. Źródłami węglowodanów i składników mineralnych są surowce pochodzenia roślinnego (zarówno warzywa, jak i owoce jagodowe). Należy jednak pamiętać, by w przypadku komponowania diety w domu uwzględniać właściwy poziom minerałów, a szczególnie wapnia. Dieta domowa oparta tylko i wyłącznie na surowcach pochodzenia mięsnego i roślinnego może być deficytowa w wapń. Warto uwzględnić suplementy diety zawierające związki wapnia – problem polega jednak na tym, że – UWAGA – większość suplementów to wieloskładnikowe mieszanki składników mineralnych i witamin. Dlatego uzgodnijmy z lekarzem weterynarii odpowiednią ilość wskazanego przez niego suplementu wapnia. Dobrym sposobem na właściwe zbilansowanie wapnia i fosforu jest podawanie sproszkowanych skorupek jaj. Natomiast jeżeli w diecie jest odpowiedni udział kości mięsnych, to proporcje będą prawidłowe. Właścicielom szczeniąt zdarza się, poza podawaniem karmy nieadekwatnej do wieku, karmienie psa także karmą nieodpowiednią dla danego gatunku, czyli podawanie karmy przeznaczonej dla kotów. To błąd, ponieważ pies ma inne zapotrzebowanie na podstawowe składniki pokarmowe niż kot (przede wszystkim w karmach dla kotów jest dużo więcej tłuszczu). W ten sposób czasem postępują właściciele szczeniąt psów ras dużych i olbrzymich, by przyspieszyć tempo wzrostu przez podawanie pożywienia wysokoenergetycznego. Pamiętajmy jednak, że zwiększenie zawartości tłuszczu w diecie, szczególnie w drugiej fazie wzrostu, sprzyjać może nagromadzeniu się tkanki tłuszczowej, a nawet otyłości hipertroficznej (szczególnie u ras predysponowanych do rozwoju otyłości). Dodatkowo zbyt duże obciążenie szkieletu będzie skutkować np. dysplazją stawu biodrowego czy łokciowego. Dlatego bardzo dużym błędem jest dostarczanie zbyt dużej ilości energii z pokarmem w fazie wzrostu u molosów. W diecie szczeniąt możemy uwzględnić dodatkowo, poza wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi (głównie DHA i EPA) również pro- i prebiotyki, jako czynniki, które regulują i stymulują rozwój przewodu pokarmowego oraz niwelują skutki nietolerancji pokarmowych. Podawanie probiotyków szczeniętom zabezpiecza przez zaburzeniami endogennej produkcji witamin z grupy B. Właścicielom psów ras dużych i olbrzymich lekarz weterynarii może zasugerować suplementację związkami budującymi chrząstkę stawową. Ważne jest, by szczególnie w żywieniu szczeniąt – chociaż u dorosłych psów również jest to niezwykle istotne – każdy pokarm, który podajemy, miał temperaturę pokojową. Pamiętajmy, że jest to okres życia psa, kiedy uczymy go prawidłowych nawyków żywieniowych. Pod żadnym pozorem nie podawajmy szczeniakowi resztek ze stołu. Jeżeli chcemy go nagrodzić lub dać mu przekąskę, to najlepiej taką przeznaczoną dla psa – gotową lub przygotowaną przez nas. Smakołyki dla szczeniaka są dobrą nagrodą, urozmaiceniem diety, dają mu zajęcie. Pamiętajmy tylko, by nie stały się one głównym składnikiem diety naszego pupila. Najmłodszym szczeniakom lepiej nie podawać zbyt dużo smakołyków. Ich żołądki dopiero przystosowują się do trawienia stałego, różnorodnego pokarmu, dlatego zbyt częste podawanie smakołyków może skończyć się biegunką. Starszym szczeniakom można serwować już bardziej różnorodne przysmaki, najlepiej naturalne. PRZECZYTAJ, JAK MĄDRZE WYCHOWAĆ SZCZENIAKA Podsumowanie Pamiętajmy, że pojawienie się szczeniaka to pojawienie się nowego członka rodziny, który potrzebuje indywidualnej diety. Nie zapominajmy, że okres wzrostu jest specyficznym okresem życia każdego organizmu. Niezależnie, jaki sposób żywienia stosujemy, powinien on być zbilansowany dla danej grupy żywieniowej. Musimy uwzględnić następujące parametry: masa ciała dorosłego osobnika (wielkość rasy), aktualna masa ciała szczeniaka, wiek (inaczej wygląda zapotrzebowanie na wszystkie najważniejsze składniki odżywcze przed 14. tygodniem życia i po nim, patrz – tabele), intensywność i rodzaj aktywności fizycznej, preferencje żywieniowe, wrażliwość i pojawiające się dolegliwości po konkretnych produktach (możliwa alergia pokarmowa). Dieta, nie tylko szczeniąt, powinna być urozmaicona, adekwatna do aktualnego stanu zdrowia psa oraz bezpieczna. Bardzo ważnym składnikiem jest woda, niezbędna do właściwego przebiegu przemiany materii. Pies po odstawieniu od matki nie pije mleka! Bibliografia Arnbjerg J. 1993. Zaburzenia w układzie kostnym u rosnących psów. Magazyn Weterynaryjny. 05(5). Berwid-Wojtowicz S. J., Ostaszewski P. 2009. Żywienie psów rosnących. Weterynaria w Praktyce. 6. Dobenecker B. 2002. Influence of calcium and phosphorus intake on the apparent digestibility of these minerals in growing dogs. The Journal of Nutrition. 132(6). FAN i in. 2003. Study on the effects of feeding expanding blood meal for growing dogs. Journal of Animal Science and Veterinary Medicine. 9. FEDIAF. 2017. Nutritional Guidelines For Complete and Complementary Pet Food for Cats and Dogs (Wytyczne żywieniowe dotyczące pełnoporcjowych i uzupełniających karm dla kotów i psów). The European Pet Food Industry Federation. Kealy i in. 1992. Effects of limited food consumption on the incidence of hip dysplasia in growing dogs. JAVMA. Scientific Reports: Original Study. 6. Kurosad A. 2008. Problemy wzrostowe psów ras dużych i olbrzymich na tle nadmiaru składników odżywczych. 17(5). Kurosad A. 2010. Niektóre błędy dietetyczne popełniane w żywieniu psów. Weterynaria w Praktyce. 07. Kurosad A. 2013. Żywienie psów ras dużych – cz. I. Wybrane makroskładniki i zalecane sposoby żywienia szczeniąt. VetPersonel 4. Kurosad A. i in. 2015. Żywienie noworodków – preparaty mlekozastępcze. Weterynaria w Praktyce. 12(05). Markowska M. 2016. Żywienie psów rosnących. W: Podstawy żywienia psów i kotów (red. M. Ceregrzyn), Wrocław. Mirowski A. 2012. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe rodziny n-3 w żywieniu suk ciężarnych i karmiących oraz szczeniąt. Życie Weterynaryjne. 87(02). Mirowski A. 2013. Mleko i preparaty mlekozastępcze w odchowie szczeniąt i kociąt. Życie Weterynaryjne. 88(11). Mirowski A. 2014. Żywieniowe czynniki ryzyka chorób układu kostno-stawowego u szczeniąt psów ras dużych i olbrzymich. Życie Weterynaryjne. 89(1). Pereira A. i in. 2018. Mineral composition of dry dog foods: impact on nutrition and potential toxicity. Journal of Agricultural and Food Chemistry. 66 (29). Wilczak J., Jank M. 2013. Żywienie psów rosnących ras dużych – cz. I. Weterynaria w Praktyce. 11-12. Wilczak J., Jank M. 2013. Żywienie psów rosnących ras małych. Weterynaria w Praktyce. Wilczak J., Jank M. 2014. Żywienie psów rosnących ras dużych – cz. II. Weterynaria w Praktyce. 4 Wiśniewska i Żywienie psów rosnących. Magazyn Weterynaryjny. 13(06).
Jak sprawić, by mój 10-tygodniowy szczeniak przestał gryźć? Wskazówki, jak powstrzymać gryzienie szczeniaka. Spraw, aby Twój szczeniak myślał, że cię krzywdzi, gdy gryzie, wydając skowyt szczeniaka! Przekieruj gryzienie szczeniaka, powoli wyjmując rękę z jego ust i zastąp jedną z jego zabawek dla psów. Kiedy rozmawiałam z siostrą o tym, że Kosmyk wyjechał na ponad dwa tygodnie do babci, siostra się spytała, czy tęsknię za synkiem. Moja odpowiedź, że nie, wprawiła ją w zdumienie, bo przecież naturalnym jest, że matka tęskni za dzieckiem, rwie włosy z głowy, że dziecko ją opuszcza, płacze po nosach ściskając niewyprane ubranka dziecka. Ale czy tak musi być? Czy można nie tęsknić za dzieckiem? Chociaż, gdy czytam różne fora dla mam, widzę, że rozstanie z dzieckiem to jeden z największych kłopotów mam. Współczesny świat, niesamowicie angażujący nas w każdej dziedzinie życia, a do tego świadomość, potęgowana przez czasopisma [i blogi :D] jak ważne są chwile spędzone wspólnie, rodzinnie, sprawia, że myśl o wyjeździe dziecka, kojarzy nam się z brutalnym odebraniem tego najcenniejszego w naszym i dziecka życiu czasu. To atak, który musimy odeprzeć łzami, to najazd na nasze rodzinne gniazdo, to wreszcie odebranie naszego najcenniejszego skarbu - dziecka i chwil, których w czasie nieobecności, nigdy nie przeżyjemy razem. Czytałam gdzieś wypowiedź jednej z mam, która żaliła się, że nie może pogodzić się z faktem, że jej syn woli spędzać czas z babcią, która mieszka w domu naprzeciwko. Mama nie mogła sobie poradzić z tęsknotą za dzieckiem, bo widziała, że choć syn jest blisko, to jednak się od niej emocjonalnie oddala. Chciała mieć synka całego dla siebie, cały czas, bez ustanku. Babcia stała się wrogiem, bo zabierała jej to, co było najważniejsze - uczucia synka. Najważniejsze, że mama zdawała sobie sprawę z problemu i prosiła o pomoc, jak to uczucie tęsknoty połączonej z zazdrością zdusić, pokonać. Po co jest tęsknota? Tęsknota to problem rodzica, nie dziecka Buduj pewność siebie! A potem... zaakceptuj!Czy można nie tęsknić za dzieckiem? Po co jest tęsknota? Uczucie tęsknoty jest ważne. Pomaga nam utrzymać więzi, wzmacnia nasze uczucia. Ale to jedno z tych doświadczeń, które trzeba przeżywać mądrze, żeby czerpać z niego to, co najlepsze. A tęsknić uczymy się od najmłodszych lat. Pisałam wam już, że poród jest pierwszym momentem, gdy rozstajemy się z dzieckiem i potem każdego dnia będziemy się z nim po trochu rozstawać? To nie były puste słowa - pierwsze kroki dziecka to nic innego jak oddalanie się od matki, pierwsze wypowiedziane z pełną świadomością "nie!" również. Dziecko każdego dnia, dorastając, powoli odchodzi od rodziców, a naszym zadaniem jest sprawić, żeby to odchodzenie było zarówno dla dziecka, jak i dla nas - płynne. Tęsknota to problem rodzica, nie dziecka Faktem jest, że zazwyczaj większą tęsknotę odczuwają rodzice za dzieckiem, a nie dzieci za rodzicami. W większości przypadków odchodzenie dziecka od rodzica jest naturalne. Jeśli dzieci dostają w domu taką dawkę miłości i akceptacji, jakiej potrzebują, jeśli mają rodziców "w bród", jeśli w miejscu, w którym są, czują się dobrze i bezpiecznie, ich tęsknota nie będzie paraliżująca, nauczą się sobie z nią radzić. Gorzej jeśli tęsknotę zabiorą z domu... Niestety ale tak jest. Nasze lęki, chcąc nie chcąc, przelewamy na dziecko. W słowach [nie, błagam, nie dotykaj!], w działaniach [kurczowe uściski], nawet w naszym samopoczuciu. Jeśli dziecko wyczuje, że panicznie boimy się go wypuścić spod skrzydeł, naturalna dla niego będzie obawa przed ich opuszczeniem albo... z przekory, wkurzony tymi lękami, zacznie te skrzydła opuszczać jak najczęściej i to nie z potrzeby doświadczenia, a wyłącznie po to, żeby zagrać ci na nosie, ryzykując przy tym bardziej i działając pod wpływem emocji "ja jej pokażę!". Mój wniosek jest prosty: jeśli my nauczymy się radzić sobie z tęsknotą, to nasze dzieci nie będą miały z nią problemu. Buduj pewność siebie! Pisałam już, że odejście dziecka od rodziców jest naturalne, powinnam dodać: jeśli temu nie przeszkadzamy. Kiedyś usłyszałam, jak jakiś ojciec mówi do swojego synka: "Mówiłem, że jak pójdziesz sam, to się przewrócisz? Mówiłem?". Z tryumfem w głosie. Jeśli dziecko słyszy przynajmniej raz w ciągu dnia takie satysfakcjonujące "A nie mówiłem", to będzie robić wszystko, żeby nie słyszeć tego więcej. Czyli nic, bo po co ryzykować. Nie odważy się wychylić nosa zza maminej spódnicy, każdy samodzielny krok będzie musiał skonsultować z tymi, co zawsze wiedzą najlepiej, bo przecież "oni mówią i zawsze mają rację". To od naszego wsparcia w tych pierwszych przejawach samodzielności zależy to, czy swoje następne kroki dziecko będzie umiało robić samo czy z nieustanną asystą. Czy z uśmiechem będzie pędziło w świat, czy raczej z niepewnością i strachem będzie się wlokło wzdłuż autostrady. To, o czym mówię, świetnie obrazuje filmik, który w ostatnich dniach robi w necie zawrotną karierę: A potem... zaakceptuj! Tak. Jednym z najgorszych chwil w moich życiu było uświadomienie sobie, że Kosmyk chodzi. A skoro chodzi, to zaraz odejdzie. Przepłakałam dwie noce, dwa dni chodziłam jak struta, a potem... pogodziłam się z tym raz na zawsze. Przeżyłam jego pierwsze kroki mocno, ale potem, gdy już świadomie próbował nowych rzeczy, miałam tę jego chęć wyrwania się z moich ramion przepracowaną. Cieszyłam się z jego samodzielnych odkryć, nie mogłam wyjść z dumy, gdy słyszałam jego pierwsze słowa. Świadomość, że próbuję tego po raz pierwszy była wspaniała, uczucie, że prawdopodobnie już nigdy nie będzie tak jak teraz nie było dojmujące, ale dodawało tej potrzebnej w niektórych potrawach goryczy. Czy można nie tęsknić za dzieckiem? Nie można - powiedzmy sobie to szczerze. Kochamy nasze dzieci i cierpimy, kiedy odchodzą/wyjeżdżają nawet na kilka dni. To jest tak naturalne, że zamiast rwać włosy z głowy, płakać do zdjęcia lub zamykać dziecko w domu i podążać za nim krok w krok, powinniśmy naturalnie ten fakt zaakceptować i się z nim pogodzić. Łatwo powiedzieć, ale jak zrobić - powiecie. Jak najwcześniej. Przeżywajmy tęsknotę za dzieckiem od pierwszych dni, wyobrażajmy ją sobie, uczmy się ją akceptować i wśród codziennych czynności przeżywać, żeby, gdy dziecko wreszcie wyjedzie na dwutygodniowe wakacje, spokojnie się nad tym faktem pochylić i... kompletnie z nim pogodzić. Wtedy, zamiast rozmyślać, czy jemu na pewno jest dobrze i czy nie lepiej byłoby w domu, skupisz się na tym, co jest najważniejsze zaraz po dziecku - wreszcie na sobie. Co mi przez te dwa tygodnie dobrze zrobiło i z radością powitałam synka na łonie rodziny 🙂 Udostępnij wpis➡A dla wiejskich [choć nie tylko] matek została też stworzona grupa, na którą serdecznie cię zapraszam TUTAJ➡Możesz też udostępnić wpis i skomentować go na Facebooku Jestem o tym, jak uciec z miasta i wychowywać dzieci na wsi, z dala od sklepów, ale bliżej historię znajdziesz TutajAle ona wciąż się pisze, więc zostań ze mną w kontakcie: Najlepszym sposobem na zapobieganie strachowi jest budowanie pewności siebie w młodym wieku poprzez wystawianie szczeniąt na różne pozytywne nowe doświadczenia. Psy, które są szczególnie nieśmiałe, mogą skorzystać z treningu posłuszeństwa i interaktywnych sesji zabaw. Nic tak nie buduje pewności siebie jak pochwała za zrobienie czegoś dobrze. Dlaczego mój szczeniak się boi Rozstanie z matką i rodzeństwem to z pewnością najtrudniejszy moment w życiu każdego szczeniaka. Bezbronne małe psiaki, które dopiero co trafiły do nowego domu, potrzebują szczególnego wsparcia i wyjątkowo troskliwej opieki. Bardzo istotne jest jednak, by maluchy od początku uczyły się także niezależności. Tylko od nas zależy, czy wyrosną na samodzielne i pewne siebie czworonogi. Co zrobić, gdy serce szczeniaka rozdziera tęsknota? Jak nauczyć czworonożnego juniora spędzania czasu w samotności? Bądź wyrozumiały i cierpliwy Szczenięctwo to nie tylko czas beztroski, ale również intensywnego poznawania świata. Małe czworonogi nie potrafią jeszcze efektywnie radzić sobie ze stresem i niepokojem. W ich oczach nawet drobnostka urasta do rangi problemu. W pierwszych tygodniach życia poczucie bezpieczeństwa zapewnia zwierzakom matka. U jej boku nie muszą się o nic martwić. Nic więc dziwnego, że maluchy bardzo przeżywają zmianę domu. Szczeniaki, które znalazły się w nowym otoczeniu, zazwyczaj intensywnie wokalizują, by skomunikować się ze swoją matkę. Piszczenie jest po prostu sposobem nawoływania, świadczącym najczęściej o niepokoju psiaków. Nie można wymagać od malucha, że z dnia na dzień przestanie tęsknić za swoją rodziną. Zwierzak potrzebuje czasu, by przyzwyczaić się do nowej sytuacji. Nie oczekujmy od niego zbyt wiele, tylko udzielmy mu oczekiwanego wsparcia. O ile nie jest niczym dobrym poświęcanie całej uwagi tylko maluchowi, nie należy także pozostawiać go samemu sobie. Zwierzak musi wiedzieć, że może na nas liczyć. Postarajmy się w ciągu dnia spędzić trochę czasu tylko z małym pupilem oraz pozwólmy mu obserwować nas w czasie dziennych aktywności. Przez kilka pierwszych tygodni warto spać w pomieszczeniu, w którym ustawiliśmy legowisko malucha. Na psim posłaniu można dodatkowo umieścić kocyk przyniesiony z hodowli. Znajomy zapach na pewno częściowo uspokoi szczeniaka i ukoi jego tęsknotę.↓ LEGOWISKA DLA SZCZENIAKA ↓ Zapewnij szczeniakowi atrakcyjne zajęcia Szczeniak od pierwszych dni w nowym domu musi mieć zapewnione angażujące rozrywki. Jeśli będzie skupiony na różnorodnych zadaniach, łatwiej będzie mu poradzić sobie z rozłąką. Małe psiaki zwykle rozpiera energia, dlatego zachęcenie ich do zabawy najczęściej nie nastręcza trudności. Warto jednak zaproponować zwierzakowi zajęcia, które pobudzą jego zmysły i intelekt. Idealne będą zabawy węchowe, np. wyszukiwanie ukrytego pożywienia. Z powodzeniem można wykorzystać też zabawki interaktywne, które wypełnia się pożywieniem. W wyprawce dla malucha nie może zabraknąć gryzaków. Dzięki nim mały pupil będzie mógł zaspokoić potrzebę żucia i jednocześnie się odstresować. Świetną rozrywką dla szczeniąt bywa nauka komend lub sztuczek. Młode zwierzaki uczą się chętnie i czerpią z tego wiele radości. Źródłem stymulacji może być ponadto dla zwierzaków pokarm. Jedzenie o różnej konsystencji, podawane w różny sposób, to nie lada atrakcja dla psiaków. Pozwólmy także pupilowi poznawać świat – oswajajmy go z nowymi terenami i elementami otoczenia. ↓ NATURALNE GRYZAKI DLA SZCZENIAKA ↓ Buduj u szczeniaka pewność siebie i niezależność Opieka nad szczeniakiem nie może ograniczać się do wspierania czworonożnego juniora w trudnych chwilach. Równie ważne jest budowanie u psa niezależności. Zwierzaki pozbawione tej cennej lekcji nierzadko cierpią później z powodu lęku separacyjnego ». Powinniśmy więc stawiać przed młodym psiakiem coraz to inne wyzwania. Pupil, któremu udaje się samodzielnie rozwiązywać problemy, zyskuje większą pewność siebie. Aby maluch nabrał wiary we własne siły, wystarczy pozwolić mu pokonać tor przeszkód, wykonać sztuczkę czy wydobyć przysmak ukryty w pudełku. Czworonoga należy też uczyć, że nie zawsze może mieć nas tylko dla siebie. Zachowania wymuszające uwagę trzeba zatem konsekwentnie ignorować. Dobrym pomysłem jest zakup dla malucha specjalnego posłania do relaksacji. Jeśli będziemy uczyli zwierzaka odpoczywania na nim, po pewnym czasie samo odesłanie pupila na legowisko stanie się dla niego sygnałem do relaksu. Można także wykorzystać specjalną komendę lub inny sygnał (np. muzykę), dzięki którym poinformujemy malucha, że jesteśmy dla niego chwilowo niedostępni. Bardzo ważne jest, by tego typu ćwiczenia wykonywać, kiedy jesteśmy w domu, aby psiak stopniowo uczył się niezależności. Przyzwyczajaj psiaka do spędzania czasu w samotności Szczeniaki nie są przygotowane na spędzanie wielu godzin w samotności. Z reguły bardzo przeżywają wszelkie rozstania z opiekunem. Zanim więc zostawimy czworonożnego juniora samego na kilka godzin, przyzwyczajmy go najpierw do naszej krótkiej nieobecności. Na początku wystarczy wyjść jedynie na kilka minut. Stopniowo ten czas można wydłużać. W trakcie przygotowań do wyjścia warto podać pupilowi gryzak lub kong wypełniony smakołykami, dzięki czemu nie będzie on tak skupiony na naszych poczynaniach. Należy unikać długich i wylewnych pożegnań ze zwierzakiem, które mogłyby zwiększyć jego niepokój. Na niektóre psiaki kojąco działa zapach opiekuna, dlatego można pozostawić maluchowi jakiś element naszej garderoby. Zastosuj feromony lub zioła zmniejszające niepokój W łagodzeniu lęku u szczeniaków dobrze sprawdzają się syntetyczne feromony ( które są naturalnie wydzielane przez suki zaraz po porodzie. Feromony przywiązania neonatalnego działają uspokajająco i dają szczeniętom poczucie bezpieczeństwa. Warto je zastosować, jeśli nasz pupil nie radzi sobie z tęsknotą. Alternatywnym rozwiązaniem jest użycie preparatów na bazie waleriany, które redukują u zwierzaków niepokój związany ze zmianą otoczenia. Skontaktuj się ze specjalistą Jeśli mimo upływu czasu maluch jest stale poddenerwowany i ma kłopot z adaptacją, najlepiej skontaktować się z behawiorystą. Niewykluczone, że źródło problemu jest dużo głębsze, niż nam się wydaje. Należy pamiętać, że zaburzenia rozwojowe, jak i wszelkie zaniedbania z okresu socjalizacji, mogą negatywnie wpłynąć na psią psychikę. W takiej sytuacji niezbędna może okazać się kompleksowa terapia behawioralna, a być może także interwencja farmakologiczna.↓ ZABAWKI DLA SZCZENIAKA ↓ Tekst: Marta Majewska Zdjęcie: Jak długo szczeniak może przetrwać w SAC? Jak długo po ostatnim szczenięciu wychodzi łożysko? Czy w jednym worku mogą urodzić się 2 szczenięta? Co się stanie, jeśli łożysko zostanie w psie? Jak ciepło powinno się trzymać nowonarodzone szczenięta? Czy powinieneś włożyć koce do pudła dla potomstwa?
Być może nie wiedziałeś, że psy muszą spędzić więcej czasu z matką niż nam się wydaje. Ma to na celu zdobycie umiejętności społecznych, z których wiele uczy się przez chciwość człowieka szkodzi naturze, a co za tym idzie także zwierzętom. Na przykład w przypadku szczeniąt często zdarza się, że oddziela się je od matki przed zalecanym czasem. Oprócz powodowania wielkich szkód emocjonalnych może to wywoływać nieprzyjemne zachowania u zwierzęcia, zarówno w okresie szczenięcym jak i podczas technika znana, jako imprinting, która opiera się na uspołecznieniu zwierzęcia od urodzenia, szczególnie w otoczeniu jego rodziny. Podobnie jak ludzie psy już jako szczenięta uczą się zachowań, których będą używać, aby ukształtować swoją część tego procesu obejmuje tygodnie od drugiego do siódmego, kiedy to szczeniak zaczyna odkrywać świat, rozumieć, skąd pochodzi i kim jest jego rodzina. Ten proces jest niezwykle ważny, ponieważ jego osobowość i zachowanie od niego zależą. Zobaczmy zatem, jak długo szczeniak powinien przebywać z długo szczeniak powinien przebywać z matką?Szczenięta muszą zakończyć okres imprintingu i karmienia, aby były w pełni zrównoważone. Chociaż proces imprintingu można zakończyć po siedmiu tygodniach, proces karmienia piersią nie kończy się przed upływem co najmniej dziewięciu tygodni. To, że jeden z procesów się skończył nie oznacza, że następny powinien zostać zakończony przed czasem, ponieważ oba są pomimo tego, że dziewięć tygodni to odpowiedni czas na odstawienie od piersi, nie oznacza to, że nie może nastąpić później. To, czego nigdy nie powinno się robić, to zakończyć go wcześnie. Wielu specjalistów zaleca, aby zamiast dziewięciu tygodni poczekać do dwunastu. Dlaczego?Mówi się, że po pierwszych dziewięciu tygodniach matki szczeniąt zaczynają traktować je surowiej. Noszą je w zębach, a nawet kąsają, aby nauczyć ich szeregu zasad i „manier”, które będą im służyć w dorosłym szczeniak przebywa z matką, tym lepsze będzie jego zachowanie i stan separacjiJeśli szczeniak zostanie przedwcześnie oddzielony od matki, może to mieć różne konsekwencje. Oto niektóre z nich: Strachliwość i niepewność. Przedwczesne oddzielenie szczeniaka od matki i znajomego otoczenia może prowadzić do poczucie niepewności i tego, że szczeniak nie będzie wiedział zbyt dobrze, gdzie iść lub co robić. Spowoduje to, że nie będzie szczęśliwym zwierzęciem i prawdopodobnie nie da szczęścia również Tobie, jako właścicielowi. Nie będzie umiał nawiązywać relacji. Wiemy już, że socjalizacja jest bardzo ważna. Jeśli nie trwa ona przez określony czas najprawdopodobniej zwierzę będzie miało problemy w relacjach z innymi ludźmi i zwierzętami. Będzie nieufny i agresywny. Będą to konsekwencje poczucia niepewności. Powiedzmy, że zawsze będzie z gotowy do ataku na wypadek, gdyby coś się pojawiło, co mu się nie spodoba. Kolejna oznaka nieszczęścia. Jeśli jednak pozostawimy go z matką tyle, ile tego potrzebuje przyniesie to następujące korzyści: Nauczą się dyscypliny. Psie matki uczą swoje szczeniaki tego, co jest dobre, a co złe używając kąsania. Coś, czego Ty nie będziesz musiał go uczyć. Będą wiedzieć, gdzie są granice. Jeśli stają się uciążliwe podczas zabawy lub walczą między sobą matka pokazuje im, że jest czas na wszystko. Uczą się nie robić krzywdy podczas zabawy. Podczas zabawy z braćmi nauczą się, jak się bawić, aby nikogo nie skrzywdzić. Jeśli pies mocno ugryzie jednego z braci zareaguje on skomleniem, a „agresor” zrozumie, co się stało i powinien być bardziej łagodny. Poznają siłę uczucia. W tym czasie matka zajmuje się nimi, liże, bawi się i sprawia, że czują się kochani i ważni. To sprawi, że wzrośnie w nich miłość i ich zdolność do miłości. Krótko mówiąc, bądź cierpliwy i nie adoptuj żadnego zwierzęcia, które nie przebywało wystarczająco długo z może Cię zainteresować ...
Szczeniaki nie potrafią też długo trzymać moczu, dlatego kiedy rzadziej wychodzą na spacery, może im się zdarzyć załatwienie swoich potrzeb na dywan czy kanapę. Nauka czystości szczeniaka spoczywa na barkach właścicieli, dlatego warto wiedzieć, jak oduczyć szczeniaka sikania w domu. Czy masz smutnego psa? Smutek to uczucie, którego nikt z nas, którzy kochają psy, nie chce, żeby je odczuwał. Widok smutnego futra to jedno z najbardziej nieprzyjemnych doświadczeń, jakie możemy mieć, a kiedy pies jest częścią naszej rodziny, ból jest jeszcze bardziej intensywny i, jeśli to możliwe, bardziej osobisty. Co mam zrobić, jeśli mój pies jest smutny? Jak mogę to ożywić? Wskaźnik1 Dlaczego mój pies jest smutny? Czuje się ignorowany przez swoją Utrata bliskiej Walcz z innym Zmiany w domu - zmiana Jesteś chory i / lub odczuwasz Tęsknić za Nie opuszcza Czy w domu jest chora ukochana osoba? Starzeje Został zgubiony i / lub został porzucony2 Objawy smutku u psów3 Leczenie depresji u psów Dlaczego mój pies jest smutny? Następnie podamy kilka z najczęstszych powodów, dla których plik smutny pies: Czuje się ignorowany Straciłem kogoś Wdałem się w bójkę z innym psem Przeprowadzka lub duże zmiany w domu Jesteś chory i / lub odczuwasz ból Tęsknić za kimś Nie opuszcza domu Czy w domu jest chora ukochana osoba? Starzeje się Został zgubiony i / lub został porzucony Czuje się ignorowany przez swoją rodzinę Psy to towarzyskie i bardzo inteligentne zwierzęta, które mogą czuć się bardzo źle, jeśli nie są odpowiednio pielęgnowane; i nie chodzi mi tylko o to, żeby dać mu wodę, pożywienie i miejsce, gdzie mógłby się chronić przed niepogodą, ale także po to, aby pokazać mu, że go kochamy. Jedna codzienna pieszczota nie wystarczy naszemu przyjacielowi, aby uniknąć smutku. Nasza rola jako opiekunów wykracza daleko poza to. Te zwierzęta mają szereg fizycznych i psychicznych potrzeb Musimy szanowaćW przeciwnym razie nie tylko będziemy mieć smutnego psa, ale jest też prawdopodobne, że zacznie robić rzeczy, których nie powinien, na przykład kopać dziury w ogrodzie, łamać meble, a nawet reagować `` agresywnie '' (raczej słowo adekwatne byłoby niebezpieczne w tym przypadku, ponieważ agresywność psów jest zawsze spowodowana strachem lub niepewnością). Wszyscy znamy fizyczne potrzeby: jedzenie i wodę. Ale co z medium? Nasz pies codziennie chodzić na spacer, spotkać innych w swoim rodzaju plus, w domu musimy się z nim bawićz piłeczkami, gryzakami, zabawkami interaktywnymi lub kombinacją kilku. Utrata bliskiej osoby Pies zauważa, że ​​brakuje ukochanej osoby, czy to osoby, czy zwierzęcia. Zwłaszcza jeśli byłeś do niego bardzo przywiązany, przez chwilę będzie mu bardzo smutno. Wejdzie w fazę pojedynek. W pierwszych dniach możesz być nieobecny i prawdopodobnie zapomnisz o jedzeniu lub nawet piciu. My, jako ich opiekunowie, musimy się upewnić, że tak się nie stanie, ale nie możemy też tego zmusić. Podobne artykuł:Jaki jest smutek u psów? Jeśli pies przez 3 dni nie je, nic poważnego się z nim nie stanie. Oczywiście i jak mówię, zawsze trzeba starać się nie dojść do takiej sytuacji, ale kiedy mówimy o zwierzęciu, które właśnie straciło ukochaną osobę, jeśli za trzy dni nie będzie chciało ugryźć, to zrobimy zostaw to. W rzeczy samej, Bardzo ważne jest, abyśmy od czwartego zaczęli go trochę na siłę zmuszać, nawet jeśli jest to przez dawanie mu jedzenia z naszej ręki. To, czego nigdy nie możesz przestać robić, to pić; jeśli przestanie pić wodę, podaj mu rosół z kurczaka, a jeśli nie chce, zabierz go do weterynarza. Walcz z innym psem Psy są spokojnymi zwierzętami, przez cały czas unikającymi konfliktów. Walki zakładają dla nich bardzo duże wyczerpanie psychiczne i fizyczne, do tego stopnia kilka dni później może sprawić, że poczują się bardzo niepewnie w pobliżu innych psów że to się wydarzyło. Do zrobienia? Pierwszy to Zachowaj spokój. Tylko w ten sposób upewnimy się, że nasz przyjaciel znów będzie mógł sobie zaufać. Na spacery zawsze zabierzemy torbę ze smakołykami dla psów, które podarujemy za każdym razem, gdy zobaczymy psa i zawsze zanim zobaczy go nasz znajomy. Rzeczywiście, będziemy musieli przewidzieć sytuację. Dlatego musimy być bardzo świadomi tego, co dzieje się wokół nas. Tylko w ten sposób, z wytrwałością, stopniowo osiągniemy to, że powróci on do bycia psem, jakim był wcześniej. Podobne artykuł:Jak przerwać walkę psa Zmiany w domu - zmiana domu Czy zachodzą zmiany w domu, to znaczy czy rodzina się powiększa - czy to wraz z przybyciem dziecka, czy innego zwierzęcia - czy ukochana osoba przenosi się lub zostaje zabrana do innego miejsca zamieszkania, czy też zmieniasz dom, pies może być smutny. Chociaż są bardzo elastyczne, musisz pomyśleć, że zmiany na początku mogą sprawić, że poczujesz się źle. W tych przypadkach, musisz starać się utrzymać, jeśli to możliwe, tę samą rutynę; to znaczy, jeśli wychodziłeś na spacer dwa razy dziennie, idź dalej dwa razy dziennie. W ten sposób pies zrozumie, że pomimo zmian nadal jest psim członkiem rodziny 🙂. Jesteś chory i / lub odczuwasz ból Jednym z najczęstszych objawów, które pojawiają się, gdy pies jest chory lub odczuwa ból w dowolnej części ciała, jest smutek. Spędzaj więcej czasu w łóżku, prawie się nie ruszająca kiedy zbliża się jej ulubiony człowiek, robi wszystko, co w jej mocy, by został przy niej jak najdłużej. Jeśli więc zauważysz, że jest „zepsuty” lub bez nastroju, a także ma gorączkę lub inne objawy, zabierz go jak najszybciej do weterynarza, ponieważ może być chory. Tęsknić za kimś Twój pies ma uczucia, a kiedy kogoś brakuje, albo dlatego, że zamieszkał gdzie indziej, albo dlatego, że umarł, natychmiast zdaje sobie sprawę z jego nieobecności. Dla niego, Będzie to pojedynek, który może trwać mniej więcej (to zależy od każdego psa), ale z którego będzie mógł jak najszybciej odejść, jeśli Twoja rodzina i Ty go pokochasz, ale bez przytłaczania. Zobaczysz, jak stopniowo zobaczysz, że jest animowany. Nie opuszcza domu Wszystkie psy muszą chodzić na spacer i mieszkać poza domem. Nie zawsze też powinno być trzymane w ogrodzie, a tym bardziej związane. Musi być jasne, że my, ludzie, decydujemy się przyprowadzić zwierzę do rodziny, a nie na odwrót. Więc, Od pierwszej chwili spędzonej z nim musimy dbać o to, aby codziennie wykonywał ćwiczenia fizyczne, bawił się, biegł, wchodził w interakcje z innymi psami.. To zwierzę społeczne, które potrzebuje towarzystwa i uwagi innych, aby być szczęśliwym, a ty jesteś główną osobą odpowiedzialną za jego zapewnienie, ponieważ jesteś jego rodziną. Czy w domu jest chora ukochana osoba? Twój pies się o ciebie troszczy. Jeśli jesteś chory iz tego powodu spędzasz czas w łóżku (na przykład), to normalne jest, że futrzak czuje się smutny i trochę apatyczny, i że nawet nie chce od ciebie uciekać, w taki sam sposób, jak zrobiłbyś to, gdyby to on próbował przezwyciężyć chorobę. Starzeje się Gdy pies się starzeje, może być smutny i to jest to staje się coraz bardziej wrażliwa. Dlatego na tym etapie jego życia musimy starać się dotrzymywać mu więcej towarzystwa, jeśli to możliwe, i unikać pozostawiania go samego, chyba że nie mamy wyboru. Został zgubiony i / lub został porzucony Błędem jest myślenie, że pies będzie wiedział, jak sam wrócić do domu i dlatego można go zostawić na spacer po ulicach. To, tak niezwykłe w miastach, wciąż jest widoczne na wsiach. Choć prawdą jest, że zmysł węchu i słuchu psa jest wyjątkowy, nie możemy zapominać, że poza domem istnieje dla niego wiele niebezpieczeństw: samochody, ludzie, którzy nie lubią zwierząt, zimno, upał, głód ... Nigdy nie powinieneś go nigdzie puścić, jeśli nie nauczyłeś się dobrze poleceń „chodź” i „zostań”. I Nigdy też nie należy go porzucać, ponieważ dla niego będzie to poważny cios emocjonalny, z którego nie możesz odzyskać. Objawy smutku u psów L objawy, jakie może mieć mój pies, gdy jest smutny są w zasadzie takie same, jak moglibyśmy mieć, mianowicie: Utrata apetytu Apatia Nie chce się bawić lub wykazuje zainteresowanie nowymi zabawkami Zmniejszona masa ciała Jeśli zauważyłeś którykolwiek z tych objawów, zalecamy dalsze czytanie, aby jak najszybciej znaleźć rozwiązanie smutku u psów. Leczenie depresji u psów Jeśli zobaczymy, że pies jest mało aktywny, smutny lub apatyczny, czas zadać sobie pytanie, czy całkowicie się nim opiekujemy. Jak powiedzieliśmy wcześniej, musimy poświęcić czas na gry, ale także na spacery. Jest to wysoce zalecane jeździć na wycieczki z futrzanym, lub iść na plażę. Klucze do posiadania szczęśliwego psa są w zasadzie trzy: kochanie, zabawa y wykonywanie. Żadnego z nich nie może zabraknąć. Jeśli przypadek Twojego psa jest poważny, to znaczy, jeśli próbowałeś wszystkiego przez długi czas i nie możesz go poprawić, lub jeśli pojawiają się inne objawy, takie jak wymioty, biegunka lub gorączka, to polecam zabierz go do weterynarza rozwiązać problem. Smutek u psów jest złem, które, jeśli nie zostanie rozwiązane na czas, może poważnie wpłynąć na życie zwierzęcia. Nie pozwól temu minąć. Dużo zachęty i powiedz nam, co zrobiłeś, kiedy zobaczyłeś swojego smutnego psa. Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj. Ponadto nie tęsknią za swoimi dziećmi, a jeśli to robią, to nie długo, nawołując po rozłące swoje dziecko przez maksymalnie kilka dni. Po czym zapominają i żyją własnym życiem.
Jeśli chcesz dobrze przespać noc, musisz się upewnić, że twój nowy szczeniak też może!Wiedza o tym jak uspokoić płaczącego szczeniaka jest niezbędna, aby opiekować się nowym członkiem rodziny, nie tracąc dobrego snu. Dlatego dzisiaj omówimy osiem wskazówek, które pomogą ci zapobiegać i kontrolować niepewność jaką odczuwa szczeniak w nowym pod uwagę, że szczeniak dopiero co został oderwany od matkiNiestety ludzie sprzedający szczeniaki bardzo często nie biorą pod uwagę wieku, kiedy zwierzę można odstawić od matki. W wielu przypadkach szczenięta są oddzielane od matek, gdy mają zaledwie 30 dni. Gdyby dać jej wybór, naturalnie przestałaby karmić szczenięta w wieku od dwóch do trzech praktyka ma poważne konsekwencje, które zagrażają fizycznej i emocjonalnej równowadze szczeniaka. Zwierzę nie otrzymuje niezbędnych składników odżywczych i przeciwciał, aby w pełni rozwinąć swój układ słowy jest narażone głównie na infekcje wirusowe i pasożyty drugiej strony szczeniak czuje się niepewnie, gdy zostaje nagle oddzielony od swojej matki. Dlatego może być zaniepokojony lub przestraszony stając w obliczu radykalnej zmiany w swoim się na zakup psa z rodowodem, konieczne jest abyś dobrze ją wybrał. Najlepiej będzie jeśli poszukasz odpowiedzialnej hodowli, która przestrzega minimalnego wieku odstawienia szczeniąt od matki, czyli od 45 do 60 przypadku adopcji schronisko będzie w stanie poinformować cię o wieku zwierzęcia. Jeśli szczeniak ma mniej niż dwa miesiące, ważne jest, aby poprosić weterynarza o wskazówki dotyczące jego Skonsultuj się z weterynarzem i przeprowadź odpowiednie testyPrawdą jest, że przez większość czasu szczenięta łkają w nocy, ponieważ czują się niepewnie. Niemniej ważne jest, aby wykluczyć wszelkie przyczyny mają wrażliwy układ odpornościowy. Mogą również odczuwać skurcze lub kolkę ze względu na fakt, że rosną. Weterynarz zbada zwierzę i zaleci odpowiednie testy, aby sprawdzić jego stan przypadku uratowanych zwierząt sprawdzenie ich zdrowia jest jeszcze ważniejsze. Większość porzuconych szczeniąt wchodzi w kontakt z wieloma potencjalnie patogennymi Zaszczep i odrobacz szczeniakaSzczenięta muszą mieć własne karty zdrowia, w tym daty szczepień i odrobaczania. Ważne jest sprawdzenie czy zwierzę zostało poddane takim procedurom i czy karta została podpisana przez odpowiedzialnego lekarza weterynarii. To samo dotyczy psów adoptowanych ze chodzi o ratowanie bezpańskich psów, konieczne jest natychmiastowe przekazanie ich lekarzowi weterynarii, aby mógł podać im potrzebne leki i zastosować leczenie Zapewnij dobre warunkiZapewnienie dobrych warunków jest podstawowym krokiem, który należy podjąć, tym bardziej jeśli celem jest zapobieganie i uspokojenie płaczącego szczeniaka. Planując zakup lub przygarniecie najlepszego przyjaciela, ważne jest przygotowanie domu na jego rzeczą o której należy pamiętać jest temperatura otoczenia. Szczeniaki są zbyt młode, aby mieć możliwość pełnej regulacji temperatury ciała. Zaleca się utrzymywać temperaturę w zakresie od 20ºC do 24ºC, a także unikać bezpośredniego nasłonecznienia i nowy szczeniak powinien mieć swoje posłanie, czystą miskę z wodą pitną i z jedzeniem z których wszystkie muszą być dostosowane do wielkości zwierzęcia. Ważne jest również, aby wybrać czyste i ciche miejsce dla swojego że higiena w domu musi zostać wzmocniona, nie zaleca się używania środków chemicznych w nadmiarze. Zwłaszcza w pobliżu miejsca, w którym szczeniak odpoczywa i je. Jego mały organizm może łatwo uleć zatruciu, środki mogą także wywołać reakcje Stopniowa adaptacjaAdaptacja to powolny proces, a każde zwierzę ma swoje własne tempo. Szczeniak nie powinien być zmuszany do interakcji z otoczeniem z innymi ludźmi lub zwierzętami. Kiedy zwierzę poczuje się bezpiecznie, zrobi to z własnej jednak pomóc swojemu psiemu dziecku zachęcając go do odkrywania nowego miejsca. Oferuj zabawki, zapraszaj go do jedzenia, podawaj przysmaki lub głaszcz często, co pomoże mu oswoić się z nowym się, aby po raz pierwszy zabrać szczeniaka do domu w godzinach porannych. Ciemność nocy może sprawić, że poczuje się niepewnie w nieznanym Naśladuj obecność matkiPrawie wszystkie szczenięta płaczą z powodu nagłego oddzielenia od swoich matek. Dlatego, aby uspokoić skomlenie szczeniaka możesz postarać się jak najlepiej imitować obecność praktyką dla uspokojenia szczeniaka podczas jego pierwszych kilku nocy jest zaoferowanie mu ubrania, które ma na sobie zapach matki. Nie zawsze jest to możliwe, ale zwykle jest bardzo sztuczką jest pozostawienie tykającego zegara w pobliżu lub pod łóżkiem szczenięcia. Szczeniak skojarzy “tykanie” zegara z biciem serca matki, co pozwoli wam obojgu lepiej spać w Wykorzystaj feromonyInną alternatywą dla uspokojenia skomlącego szczeniaka w nocy jest bezpośrednie lub pośrednie podawanie z feromonami są nieinwazyjną opcją. Są to małe urządzenia, które uwalniają niewielkie ilości tego zsyntetyzowanego hormonu do powietrza. Generuje to poczucie bezpieczeństwa u Kontroluj swoje odruchy, by pocieszyć i uspokoić płaczącego szczeniakaJeśli biegniesz do zwierzaczka od razu, gdy zaczyna marudzić i pozwalasz mu spać w swoim łóżku, aby zapewnić większy komfort, może to zamienić się w dość niepożądaną już wykluczyłeś wszelkie możliwe choroby, a także zapewniłeś jak najlepsze środowisko twojemu szczeniakowi, ważne jest, aby kontrolować odruchy, by pocieszyć zawodzenie futrzastego przyjaciela. Może się to wydawać okrutne, ale jest to początek właściwej edukacji, która ustanawia kodeks koegzystencji Hugo A. Quintero G.
. 1 81 398 200 70 58 114 356

jak długo szczeniak tęskni za matką